🧑 🔍

MINI MEETING WEST BRABANT GROOT SUCCES

04 april 2006

Door: Frans Hodzelmans

Het regende behoorlijk, de lucht was loodgrijs en het was fris. Zoals echte Moggers betaamt liet (bijna) niemand zich daardoor afschrikken.


Om precies te zijn kwamen er drie Unimogs, die zich wél opgegeven hadden, niet opdagen. En om te laten zien hoe enthousiast ze waren kwamen er nog acht Unimogs bij zonder voorafgaande inschrijving. Gelukkig hadden we voldoende routebeschrijvingen. Er waren uiteindelijk 33 Unimogs en 60 personen aanwezig.
Na het nodige handen schudden en kennismaken ontstond er het bekende sfeertje. Er werd weer veel gelachen en gepraat. Trots werd er verteld wat juist de eigen Unimog zo Uniek maakte en hoe een en ander technisch en vernuftig aangepast was. Zoals hondjes die elkaar ontmoeten onder elkaars staart snuffelen, gingen hier de motorkappen open om te snuffelen aan elkaars techniek.
De Unimog 404 turbo diesel van Martijn Verhoeven uit Moerdijk werd niet direct door iedereen als zodanig herkent. De carrosserie hiervan week dan ook “een beetje” af van wat we gewend zijn. Er waren mensen die dachten dat het een oude Dodge was. Deze Unimog is naar eigen ontwerp gebouwd door Coen van Geleuken. Een knap staaltje werk. Coen is naar Spanje verhuisd en nam zijn voertuig natuurlijk mee. Helaas kon hij hem daar niet op kenteken krijgen en moest hij hem tot zijn grote spijt terug verkopen naar Nederland.
Ook de verschillende campers trokken veel bekijks. Altijd leuk om wat ervaringen uit te wisselen.
Hoewel ze al langer lid zijn waren Erik Vingerhoets en Willem Kolk sr. en jr. voor het eerst bij een Unimog treffen. Erik met zijn pas aangeschafte 404 diesel brandweerwagen en vader en zoon Kolk met hun 404 in de kleuren van een New Yorkse taxi, ze noemen hem the yellow cab. (zie het verhaal in Unimog Club Magazine)
Frank van Weerdenburg kwam laten zien dat zijn Unimog de reis door Afrika ook prima doorstaan had. In Marokko heeft hij er een mooie schildering van een kamelenkaravaan op laten zetten.
Na al het gepraat hebben we in het restaurant nog even een bakske koffie gedronken en T-shiirts of petjes gekocht. Ook konden we weer enkele nieuwe leden inschrijven. Welkom! Daarna gingen we op weg.
De route ging over mooie buitenwegen, vaak door de bossen via Chaam naar Alphen. Tegen het einde van het eerste deel van de tocht hield het op met regenen en brak de zon door.
We hielden pauze bij café “De Reuver” in Alphen. De Unimogs konden daar goed parkeren op een groot grasveld. Na wat gedronken te hebben of een kop soep of gehaktbal gegeten te hebben, was iedereen weer tussen de Unimogs te vinden. Het praat toch gezelliger als de zon schijnt dan in de regen. Daardoor duurde de pauze ook lekker lang.
Toen we weer op weg gingen was er onbedoeld een stukje “puzzelrit” en “behendigheidsproef” ingelast.
Dat was mijn schuld. Lisette had een perfecte foutloze routebeschrijving gemaakt. Doordat ik die op de @#$%^&* computer om moest zetten naar een ander programma is er ergens iets fout gegaan met de regelvolgorde. Ik baal hiervan maar kan het helaas niet terugdraaien.
Het stukje “puzzelrit” duurde niet lang. Gelukkig kwam iedereen er al snel achter dat het niet klopte. Toen volgde het onderdeel “behendigheidsproef”. Een hele colonne Unimogs moest keren op een relatief drukke en niet al te brede weg. Ook dat ging gesmeerd. We reden nu in een wat meer open landschap. Over asfalt-, beton-, kinderkopjes-, gravel-, zand- en modderwegen. Via dit dunbevolkte gebied kwamen we uiteindelijk in Riel en vandaar ging het via de nodige omwegen weer terug naar de rijksweg Breda-Tilburg. Nog een laatste ommetje in Hulten en we waren weer op de parkeerplaats bij restaurant “Het Vliegveld”
Ook hier werd nog volop nagepraat.
Deze toertocht van Unimog Club Nederland werd nu eens niet door bestuursleden georganiseerd maar door twee enthousiaste leden.
Sjef en Lisette Rommens, namens ons allemaal hartelijk dank voor jullie inspanning, we hebben genoten van een perfect georganiseerde tocht!